Dertigste dag - Van Palermo naar Calabrië

Op de 30e dag gaan we terug naar het vaste land van Italië, maar eerst mogen we nog door het mooiste gebied van Sicilië, het gebied tussen Palermo en Messina. Eerst volgen we de kustlijn, maar daarna gaan we het binnenland in. Alles is mooi, de omgeving, de heuvels, de routing van de wegen en de natuur. Alleen het asfalt is belabberd, zo zijn er gaten, kuilen, verzakkingen, stukken weggeslagen asfalt over de hele breedte van de weg, of de weg houdt, op een willekeurige plaats, ineens op.
Als we de provincie Palermo verlaten krijgen we weer zicht op de Etna. De witte top toornt hoog boven het landschap uit. Hiermede dwingt de Etna respect af van heel Sicilië. Ondanks het slechte asfalt volgen we de weg door het binnenland. Uiteindelijk gaan we weer naar de kustlijn, om daar een mooie berg voor Messina te vinden met een enorm slingerpad door de natuur.
Vandaag is in Italië weer een vrije dag, dag van de arbeid. We zien veel Italiaanse gezinnen onthaasten in het natuurgebied voor Messina.
We rijden naar de haven en missen net het pont van 18:00 uur, zodat we 40 minuten moeten wachten op de volgende boot. Eenmaal op het vaste land rijden we een half uurtje voordat we op zoek gaan naar een camping. Met veel moeite vinden we er een, horende bij een hotel. De camping is nog niet volledig operationeel, de douches zijn koud en het restaurant is gesloten. Een hotel-hulp brengt ons om 21:00 uur naar een Pizzeria, maar het duurt tot 23:00 uur voordat we klaar zijn met eten.